Sonia Złota Rączka: biografia, pełna eskapady

Istnieje wiele przykładów na to, jak kobiety stawały się wybitnymi преступницами. Wykorzystując dane z naturą zaklęcie, okazując недюжинную zaradność i opanowanie, przedstawicielki płci pięknej często облапошивают mężczyzn, uważających się za doświadczonych i «битыми życie”.

Jednym z takich авантюристок stała się Шейндля-Sura Лейбовна Соломониак, była Zofia Блювштейн, ona Sonia Złota Rączka. Biografia tej «złodzieja na zaufaniu» stała się legendą, pomimo ich małej wiarygodności i słabą dokumentalną podatność.

Rok urodzenia ó 1846-ej, miejsce – miasteczko Powązki, znajdujący się na terenie obecnej republiki Polskiej. Rodzina jest biedna, ale z długą karnego tradycji. Innymi słowy, jej ojciec, który nazywał się Штендель, był fryzjerem, a przy tym aktywnie dorabiał sprzedażą skradzione.

Kiedy stała na przestępczy sposób Sonia Złota Rączka? Biografia rozpoczęła się заурядно: wczesne małżeństwo, którego głównym celem było opuścić опостылевший i żebrak rodzinny dom. Pan Розенбанд, handlarz бакалеей, któremu wypadło wątpliwe szczęście być ojcem pierwszej córki Sury, też stał się ofiarą tej uroczej авантюристки. Wyszła za niego 500 zł, a potem uciekła, zabierając i dziecka. Do tego czasu воровской staż młodą аферистки wynosiła już cztery lata.

Wielu mężczyzn oczarowała za następne sześć lat Sonia Złota Rączka. Biografia jej bogata romantycznymi historiami.

Nazwisko Блювштейн przypadła Zofią od trasy spawania hazardziści, który stał się jej mężem, historia milczy, jak na koncie. Wiadomo tylko, że nie jest drugim.

Ciekawe jest to, że Zosia Блювштейн bynajmniej nie była wyznacznikiem kobiecej urody. Wzrost ó 153 cm, twarz w piegach, włosy kasztanowe (według innych danych, czarne lub rude, ale to nie ma znaczenia, bo ich malowania potrafili i wtedy). Osoba nie ma wyraźnych semickich cholera, nos широковат, wargi cienkie, brązowe oczy. Według policji protokołów, właśnie taka była Sonia Złota Rączka.

Bardziej:

Główne etapy rozwoju psychiki w филогенезе

Rozwój psychiki w филогенезе charakteryzuje się kilkoma etapami. Rozważmy dwie główne historie związane z tym procesem.Филогенез - to historyczny rozwój, obejmującego miliony lat ewolucji, historię rozwoju różnych gatunków organizmów żywych.Ontogenez...

Co to jest gronkowiec i metody jego leczenia

Wielu w swoim życiu miał do czynienia z zakażeniem gronkowca. Dlatego konieczne jest posiadanie pełnej informacji o tej chorobie, aby w pełni zrozumieć, co dzieje się w organizmie. Więc co to jest gronkowiec? To bakterie, lub jedną z ich odmian, z kt...

Co studiuje morfologia

 Przed podjęciem się, że studiuje morfologia, należy zauważyć, że sam studiuje ten dział gramatyki. Tak, morfologia studiuje słowo jako część mowy, a także sposoby jego edukacji, jego formy, struktury i gramatyki wartości, a także poszczególne j...

Biografia, zdjęcia i protokoły przesłuchań częściowo zachowały się w archiwach królewskich жандармских urzędów. Oczywiście, że tajemnica jej sukcesu nie był w jasny wygląd, a w niezwykłym sposobie myślenia i umiejętności zorganizować sobie przyszłą ofiarę. Nasuwa się obraz bezdusznego i bezwstydnym обольстительницы, ale i w tym przejawia się oryginalność natury utalentowanej złodzieja. Ona bez żalu oddawała skradziony, gdy dowiadywałam się, że poszkodowany – człowiek potrzebujący.

Nie Wiadomo, jakie wykształcenie otrzymała Sonia Złota Rączka. Biografia jej nie zawiera danych, o zakończeniu nie to, że uniwersytetów, ale i zwykłej szkoły podstawowej. Ale fakt pozostaje faktem ó biegła znajomość co najmniej pięciu języków obcych i ogólny poziom inteligencji, a także znajomość obyczajów pozwalało jej łatwo podawać się za arystokratkę w każdym z krajów, które położyła wizytami.

Ile złodziej ani kradnie, więzienia nie ominie. Tę prawdę potwierdza wyjątkową sprawcy (właśnie taka była Sonia Złota Rączka) biografia. Jej dzieci, a było ich, jak wiadomo, dwie (obie córki), nie idziemy na macierzyńskim ślady. Szczerze i spokojnie mieszkał w Moskwie, a sama аферистка po trzech próbach ucieczki z Sakhalin linki zmarł w więziennym szpitalu. Miała 45. Szedł 1891 rok.

A. P. Czechow, odwiedzając Sachalin, wyraził pragnienie, aby spotkać się z Zofią. To mu się to udało, i był rozczarowany. Pisarz zobaczył starszą kobietę, malutki рыщущим spojrzeniem…