Normanowie - to... Historia i kultura normanów. Państwo normanów

Normanowie - to jedna z nazw ludów. Tak mieszkańcy Europy Środkowej i Południowej w VIII-XI wieku nazywano oddziały mężnych wojowników, приплывших z zimnych krajów. Najazdy były regularne oddziały zamieniły się w armii, i w wyniku mapa Europy była перекроена.

Liczne synonimy

Zniknął z powierzchni Ziemi ogromna imperium franków, stworzony przedstawicielem dynastii Karolingów, przez Karola Wielkiego. Została zaatakowana w Anglii. Hiszpanie, do kraju, których też dostać bandyci, nazywano ich pogańskich potworów ó мадхаусами, inwestując w nazwa pełna strach przed nimi. Anglicy nazywali ich аскеманами, czyli pływających na łodziach z mocnego drewna jesionowego. W Starożytnej Rusi je nazywał się варягами. Znane są one pod nazwą „vikings» (później udowodniono, że termin óviking» sami wikingowie nazywali morskiej wyprawy). Można powiedzieć, że normanowie – to zdobywcy, jak powiedział франкский poeta, «dzielni do ekscesy». Dzięki odwagi, odwagi, поворотливости wojowników, ich najazdy były zawsze udane, ale różniły się okrucieństwem. Sława o nich rozciągała się daleko – ich bali się wszyscy europejscy władcy, ale i marzyłeś, aby mieć je u siebie na służbie.

Wojowników z pokolenia na pokolenie

Normanowie rodziły się wojownikami. Nie tylko brutalna natura i warunki życia na brzegach mórz północnych robili ich takimi. Religia i prawa kraju, które były w istocie милитаристскими. W szczęśliwy zaświatów, gdzie ich wiecznie będzie zadowolić się walkirie, trafiały tylko wojownicy, прославившие się w walce. Nawet ranny i umierający wojownik nie mógł opuścić pole bitwy i musiał zabijać wrogów do ostatniego tchu. I wtedy za nim był sam Jeden (najwyższe bóstwo) i zawiódł go w magicznej niebieskiej kraju Вольхолл do wiecznego szczęścia. Normanowie – to ludzie, którzy nie znają litości ani wrogów, ani do siebie. Ich prawa uderzali okrucieństwem. Jeden z nich niedołężnych starców i szaleńców z pracy dzieci (nawet z niewielkimi odchyleniami psychicznymi), zabijali. Normy ich życia ewoluowały przez wieki.

Przyczyny napadów

Mało natura, która nie dawała możliwości wyhodować odpowiednią ilość żywności, zmuszała ich na znęcanie się nad bliskimi, utożsamiał konieczność napadów na okoliczne żyzne i bogate w terenie, które znajdowały się na południu, tak i na wschodzie i zachodzie. Nie брезговали zdobywcy i martwe północnymi terytoriami, aktywnie обживали je, tworząc tam swoje kolonie. Bogate ziemie znajdowały się za morzami, i przestrzenie wodne stały się dla normanów drugim domem. Mieli piękne sądu, odporne i wytrzymałe. Wojownicy byli i гребцами, oni zupełnie nie bali się morza i уплывали daleko w głąb. Na długo przed Kolumbem odkryli Amerykę, co prawda Północną.

Dyscyplina i ok

Normanowie – to wspaniałe żeglarze, doskonale ходившие i na wiosła, i pod żaglami, na wietrze i przeciwko niemu. Piękne wojownicy i nic nie боящиеся pionierzy, strach przed którymi osiągał najbardziej odległych zakątków Europy, zostały otoczone legendami. Najbardziej utalentowani, odważni i bezwzględni wojownicy stawali się барсеками, których uważali za wilkołakami. Byli niepokonani. W armii obserwuje twarda dyscyplina, bezwarunkowe podporządkowanie szeregowych żołnierzy starszych stopniem, istniał swój kodeks honorowy. U nich było upór w dążeniu do postawionego celu i zimną krew, nie dające zboczyć z wyznaczonej ścieżki. Charakter był «północnymi, utrzymany». Co najważniejsze, u nich to był cel ó stworzyć swoje bogate państwo, a wszystkie metody były dobre. Ale z czasem będą się zmieniały.

Początek szerokiej ekspansji

Historia normanów (i jest na to jakieś dowody) prowadzi swój początek z 789 r. Do brzegów Anglii, zbliżali się trzy statki, na których byli duńczycy z Харланда, poddani króla Беотрика. A po opróżnieniu klasztoru wyspy Линдисфарна trwającej przez 4 lata i zdobył duży rozgłos, do końca stulecia podjęto jeszcze kilka najazdów. Po tym nastąpił 40-letni względny spokój. A oto w 835 roku, z niszczeniem Шеппи - angielskiego wyspy u wybrzeży hrabstwa Kent, wszystko zaczęło. Poszli roczne niszczycielskie wyprawy normanów do brzegów pobliskich państw europejskich. Na niektórych wyspach brytyjskich wikingowie, предпринимавшие wędrówki głównie wiosną i latem, przezimował.

Cele zostały osiągnięte

Англосаксы nazywano ich poganami, lub północnymi ludźmi. Tytuł ónormanowie» im dali franchi. W 855-856 roku ogromna armia pogan высадилось na brzeg Wschodniej Anglii na zawsze. Ale całkowicie przejęta Angliabyła tylko w 1066 roku księciem Normandii (północna część Francji) William, który znany jest w historii jako Zdobywca. Czyli najpierw normanowie dokonywali najazdów na północ Francji, a nawet Paryż, założyli na terenie zwinięty pod ich ciosami imperium franków swoje państwo, a już stamtąd zaatakowali Anglii. Historia normanów z воцарением w języku sycylijskim tronie, w sumie to się kończy. Tak i nazywane są wtedy już нормандцами. Skończyły się ataki, bo wojownicy stali землепашцами. Im brakowało teraz żyznej ziemi, i zapewnić sobie godne życie można było, bez uciekania się do broni.

Urodzeni wygrać

Podboju normanów rozłożone na trzy stulecia. W rezultacie zostały podbite w IX wieku części Irlandii i Szkocji. Ciągłe próby podbicia Anglii doprowadziły do tego, że w IX-X wieku przez normanów była zajęta północnej, wschodniej i środkowej części kraju. Tytuł zdobyty teren Danelare («Obszar duńskiego prawa»).

Popełnili oni naloty na Фризию ó przybrzeżną obszar między obecnymi Danią i Holandią. Podboju normanów rozpościerały się nie tylko do Hiszpanii i Portugalii. W 859 roku duża flotylla składająca się z ponad 60 okrętów, do odmowy nadziewane najeźdźcami splądrowane w Hiszpanii, przybył do brzegów Afryki Północnej. Z 844 roku postępy w Hiszpanii były regularne, na czas im się nawet udało się uchwycić Sewilli.

Im były dostępne wszelkie terenie

W czasie swoich wędrówek wikingowie-vikings bardzo dobrze przystosowały się do środowiska i zasymilowali się z miejscową ludnością. W Południe Włoch, weszli do początku XI wieku, a do 1071 roku cała znalazła się pod panowaniem normanów.

Bardzo ważna rola przypadła wikingowie w krucjatach. Aktywnie uczestniczyli w tworzeniu królestwa Jerozolimskiego. Na rzekach Wołchow, Ловать, Dniepr i Wołga normanowie-wikingowie dotarli do morza Czarnego i zbliżył się do brzegów Bizancjum. Niektóre z nich, занимавшиеся handlem, wzdłuż Wołgi i morza Kaspijskiego, dotarły i do Bagdadu. Nie tylko ciepłe ziemi zwabionych normanów. Słynny wiking Eryk Rudy w 985 roku założył kolonie na Grenlandii, która, pomimo bardzo surowy klimat i ciężkie warunki życia, trwała 400 lat. Słynnego ustępował jedynie głowie osadników poświęcone sagi, w których wskazano, że jeden z synów Eryka Rudego około 1000 roku odwiedził Amerykę Północną.

Najazdy – nie jest celem samym w sobie

Dla wikingów, szczególnie w X-XI wieku, ataki nie były celem samym w sobie. W wielu dziedzinach są one rozliczane, tworząc państwa, w zakresie, w kolonii. Część osiedlił się w Szkocji, część w Południowych Włoszech. Państwo normanów została stworzona na Sycylii, we Francji, w Anglii. Gdzieś wynik wytworzyły się bezpośrednim schwytanie kraju i obaleniem legalnego monarchy, jak w Anglii. Wojska ostatniego króla anglo-saksonów Harolda Годвинсона zostały podzielone pod Hastings. Tron trafia do zwycięzcy William Завоевателю. W hrabstwie Aversa powstało pierwsze państwo normanów w Południowych Włoszech. Za nim poszli stuttgart amat i Солерно, Kalabria, Apulia i Neapol. Później wszystkie formacje te zostały połączone w królestwo Sycylijskie. Jak zwykle, najpierw wikingowie robili na służbę do lokalnej szlachty, a następnie siłą ich.

Powstanie Normandii

Należy zauważyć, że normanowie mieli управленческим geniuszem. Oni nie niszczyli poprzednie struktury władzy, brali wszystko, co najlepsze z osiągniętego. Podkreśla niesamowitą zdolność wikingów dostosowywać już uformowane, prawne i kulturalne instytucje do własnych potrzeb. Z szacunkiem odnosili się do zwyczajów i osiągnięć pokonanych narodów. Państwo normanów we Francji, zwana Normandią zaczęło się od okupacji tych ziem w IX wieku, norweskich i duńskich wikingów. Kierował nimi Хрольф Pieszy, nazwany tak z powodu tego, że żaden koń nie może być pociągnięta do jego ogromne ciało, a on był zmuszony poruszać się pieszo. Normanowie zmusiły Karola III Frajer przyznać ziemi przy ujściu Sekwany ich własnością. Хрольф uznał się wasalem Karola, ożenił się z jego córką i przyjął chrześcijańskie imię Rollo. Normanowie, którzy przybyli z nim, przyjęli chrześcijaństwo i chętnie mieszali się z miejscową ludnością. Biorąc wszystko, co najlepsze u feudalnej Francji, wikingowie stworzyli dobrą państwową strukturę władzy jak w Normandii, tak i w Anglii i na Sycylii.

Odrodzeniu popularność

Znaczenie słowa «normanowie» najprostsze. Przekłada się to ze skandynawskiego northman dosłownie – «północny człowiek». Jak już wspomniano, te narody, mieszkający w Skandynawii, zyskały na znaczeniu dzięki szerokiej ekspansji w VIII-XI wieku. Normanowie совмещали w sobie wojowników, żeglarzy, kupców, odkrywców i podróżników.Naturalnie, u wielkiego narodu mieli swoje tradycje, religia, literatura. Kultura normanów jest gałęzią древнегерманской kultury. Wrażenia z licznych kampaniach były przekazywane z ust do ust, w składzie sagi. W specjalnej honoru byli poeci, называвшиеся скальдами. Religia wikingów, запечатленная w mitach, podaje do naszych dni imiona pogańskich bogów ó głównego bóstwa Odyna i jeszcze 12 - Thor, Loki, Bragi, Хеймндалль i inne. Byli i 4 bogini Frigg, Freya, Идун, Sif. Mitologia kształtowała się od V wieku do przyjęcia chrześcijaństwa. Napisana w wersetach «Starsza Edda» i прозаическая «Edda Młodsza» - główne źródła mitologii nordyckiej. Na terenie, gdzie mieszkali normanowie lub sięgały ich drodze, do naszych czasów zachowały się stele, wytrzymałe руническими towarowymi, archeolodzy uważają, ozdoby i amulety. Wszystko, co dotyczy normanów, zrodziło się w naszych czasach potężny pop-kultury – setki gier wideo, kreskówek, popularnych powieści.

Inna nazwa

Pochodzący ze Skandynawii mieli wiele nazw, w każdym kraju, są one nazywane w różny sposób – na Rusi dali im nazwę «варяги». Normanowie, którzy przybyli na Ruś z północy, нанимались na służbę do rosyjskich książąt, którzy chętnie роднились z nimi, tak jak u siebie w żyłach płynęła krew Рюрика, основавшего w IX wieku Новгородское księstwo. Był założycielem książęcego rodu, który później przekształcił się w pierwszą rosyjską królewską dynastię. Normanowie w Rosji zawsze олицетворялись z potężnymi, niepokonany wojownik. Dlatego wojskowego statku dali nazwę «Wariag», i słowa pieśni, opiewające na odwagę i wierność Ojczyźnie, wiedzą wiele i teraz.