«Лісічкін хлеб»: кароткі змест

Апавяданні Прышвіна не пакідаюць абыякавымі ні дзяцей, ні дарослых. Гэтак жа і аповяд «Лісічкін хлеб», які апавядае пра ператварэнне звычайнага чэрствага хлеба ў чароўны дар лесу, падорыць чытачам мноства станоўчых эмоцый.

Мова Прышвіна ў апавяданнях аб прыродзе

Міхаіл Міхайлавіч Пришвин праз усё жыццё пранёс здольнасць глядзець на навакольны свет вачыма дзіцяці – з радасцю, непасрэднасцю, здзіўленнем. Менавіта таму яго апавяданні аб прыродзе так блізкія і зразумелыя дзецям любога ўзросту.

Яго творы працятыя трапяткім стаўленнем да ўсяго жывога, любоўю і да прыроды, і да чалавека. Пришвин як ніхто іншы здольны паказаць дзіўныя боку звычайных рэчаў, паказаць чараўніцтва, робіш прама побач з намі.

Фармулёўкі аўтара дзіўна дакладныя і вывераныя. Пришвин ўспрымае прыроду адначасова і як вучоны, і як пісьменнік. Галоўнай дзеючай асобай у апавяданнях з'яўляецца сам аўтар – паляўнічы, вучоны, назіральнік, паэт, мастак. Простыя і цікавыя апавяданні аб жывой прыродзе дапамогуць сфармаваць у дзіцяці правільнае стаўленне да навакольнага свету.

такім чынам, пра што ж апавядае аповяд «Лісічкін хлеб»?

Кароткае змест

Пришвин апісвае, як ён вярнуўся ўвечары з палявання, і яго сустрэла маленькая дачка Зиночка. Ён раскладвае свае паляўнічыя трафеі на стале і распавядае дзяўчынцы аб кожным. Пра цецерука: «Ён жыве ў лесе, вясной дзяўбе бярозавыя завушніцы, восенню сілкуецца ягадамі ў балотах, а ўзімку хаваецца ад лютых маразоў пад покрывам снегу». Распавядае і пра рабчыка, апісвае яго паводзіны, прайгравае на дудачцы яго характэрны свіст.

Паказвае прынесеныя грыбы, ягады костяники, чарніцы, брусніцы. Дае памацаць і панюхаць кавалачак духмянай сасновай смалы, распавядае аб тым, як дрэвы лечаць свае раны з яе дапамогай. Спецыяльна для дачкі прынёс паляўнічы і лясныя травы – валяр'яну, пятроў крыж, кукушкины слёзы, заячью капусту.

Пад травамі ў сумцы дзяўчынка знаходзіць чорны хлеб. Бацька распавядае ёй, што гэта лісічкін хлеб. Дзяўчынка з задавальненнем з'ядае яго, хоць дома часта адмаўляецца і ад свежага белага хлеба. З тых часоў бацька часта браў хлеб з дому спецыяльна для дачкі, каб прынесці так ўпадабаны ёй лісічкін хлеб.

Водгукі

Пасля чытання аповяду становіцца зразумела, з якой любоўю адносіцца да прыроды галоўны герой. Паляўнічы захапляе расповедам пра лес не толькі дачка Зиночку, але і чытача. І ўжо не адной гераіні хочацца паспрабаваць загадкавы лісічкін хлеб. Водгукі аб аповядзе аднагалосныя – ён прыходзіцца па гусце і дзецям, і дарослым.

Дзякуючы прастаце прамовы, гэты і іншыя апавяданні Прышвіна часта выкарыстоўваюць у дзіцячых садках для знаёмства дзяцей з прыродай. Асаблівасць гэтага аповеду ў тым, што ў ім няма ніякай выказанай маралі - дзіця сам здабывае з прачытанага павучальны вывад. Разам з Зиночкой дзеці даведаюцца аб жыцці лясных птушак, назвы траў і ягад, але, у адрозненне ад наіўнай дзяўчынкі, разумеюць, што хлеб, прынесены з бацькам лесе, – самы звычайны, а значыць, грэбаванне дзяўчынкі да хатняга хлеба ні на чым не заснавана.